ลมวอยๆ ใจลอยๆ ฮำฮอนคิดฮอดบ่เซา
เขียนคำฮักเป็นซื่อเจ้า มาเด้อขวัญเอยมาเขียน
เสียงนกเอี้ยงฮ้องหาคู่ นกเขาคูอยู่ปลายไผ่
ปานคำป้อนอ้อนหัวใจ ไปไสละน้อความฮัก คือบ่ต้าวมา
ผ่านฝนฟ้ามาแรมเดือน ใจกะยังเปื้อนน้ำตาคือเก่า
คนที่ฮักคิดฮอดบ่เซาเขาอยู่หม่องใด๋
ไกลสุดหล้าฟ้าบ่เห็น คือซางเป็นแท้น้อหัวใจ
ฮู้อยู่บ้อว่าน้ำตาไหล ใส่สายลมส่า
กลับคืนมาให้กอด พอให้เซาคิดฮอดจักหน่อย
คนถ่าคนคอยมันสิตายนำเจ้าคักแน
กลับคืนมาให้ถามข่าว ถ่าฮู้ว่าเซาฮักแล้วบ่แคร์
กะสิบ่เอาความคิดฮอดไปแว
ถึงเจ็บส่ำใด๋ สิขาดใจตายกะซ่าง
ลมวอยๆ ใจลอยๆ ฮำฮอนคิดฮอดบ่เซา
เขียนคำฮักเป็นซื่อเจ้า มาเด้อขวัญเอยมาเขียน
เสียงนกเอี้ยงฮ้องหาคู่ นกเขาคูอยู่ปลายไผ่
ปานคำป้อนอ้อนหัวใจ ไปไสละน้อความฮัก คือบ่ต้าวมา
ผ่านฝนฟ้ามาแรมเดือน ใจกะยังเปื้อนน้ำตาคือเก่า
คนที่ฮักคิดฮอดบ่เซาเขาอยู่หม่องใด๋
ไกลสุดหล้าฟ้าบ่เห็น คือซางเป็นแท้น้อหัวใจ
ฮู้อยู่บ้อว่าน้ำตาไหล ใส่สายลมส่า
กลับคืนมาให้กอด พอให้เซาคิดฮอดจักหน่อย
คนถ่าคนคอยมันสิตายนำเจ้าคักแน
กลับคืนมาให้ถามข่าว ถ่าฮู้ว่าเซาฮักแล้วบ่แคร์
กะสิบ่เอาความคิดฮอดไปแว
ถึงเจ็บส่ำใด๋ สิขาดใจตายกะซ่าง
กลับคืนมาให้กอด พอให้เซาคิดฮอดจักหน่อย
คนถ่าคนคอยมันสิตายนำเจ้าคักแน
กลับคืนมาให้ถามข่าว ถ่าฮู้ว่าเซาฮักแล้วบ่แคร์
กะสิบ่เอาความคิดฮอดไปแว
ถึงเจ็บส่ำใด๋ สิขาดใจตายถิ่มกะซ่าง